ZUS podjął ostatnio kroki w celu naprawienia błędu, cofając prawo do renty powypadkowej

Zakład Ubezpieczeń Społecznych ma prawo skorygować błąd w przyznaniu renty powypadkowej, nawet jeśli wynika on z pomyłki organu, który następnie ją przyznał – orzekł Sąd Apelacyjny w Katowicach.  

Sąd Apelacyjny w Katowicach orzekł, że prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy nie przysługuje ubezpieczonemu, ponieważ uraz nogi nie spowodował choroby onkologicznej.

Sprawa dotyczyła ubezpieczonego, który w wyniku wypadku przy pracy doznał urazu nogi. Organ przyznał mu rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą onkologiczną na podstawie opinii lekarza specjalisty, który stwierdził u niego nowotwór.

W dniu 21 czerwca 2021 r. Sąd Okręgowy w Gliwicach oddalił powództwo mężczyzny, który ubiegał się o rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy.

Mężczyzna, Robert W., był pracownikiem poczty, który w czasie pracy skręcił staw skokowy i uszkodził ścięgno Achillesa. W grudniu 2012 r. ZUS przyznał mu rentę, stwierdzając, że jest on całkowicie niezdolny do pracy. Jednak w wyniku weryfikacji dokonanej oceny stanu zdrowia sprawa została skierowana do komisji lekarskiej ZUS, która w orzeczeniu z 18 grudnia 2017 r. stwierdziła, że Robert W. jest całkowicie niezdolny do pracy, ale bez związku z wypadkiem przy pracy, który miał miejsce w czerwcu 2011 r. Biegły ortopeda stwierdził, że nie ma związku między urazem Roberta a późniejszym guzem onkologicznym na nodze.

W niedawno rozpatrywanej sprawie sąd pierwszej instancji uznał, że mężczyzna nie jest całkowicie niezdolny do pracy. Guz na udzie był chorobą samoistną, a on sam nie był całkowicie niezdolny do pracy.

Lekarze onkolodzy, chirurg i ortopeda uznali, że nie jest on całkowicie niezdolny do pracy.

Powód złożył apelację od wyroku sądu niższej instancji, w której domagał się jego uchylenia. Zarzucił sądowi niższej instancji przekroczenie zasady swobodnej oceny dowodów poprzez przyjęcie, że nie istnieje związek przyczynowy pomiędzy jego urazem a czynnościami związanymi z pracą. Ponadto zarzucił naruszenie prawa materialnego poprzez przyjęcie, że nie istniał związek przyczynowy pomiędzy jego urazem a czynnościami związanymi z pracą.

Sąd Okręgowy prawidłowo przeprowadził postępowanie dowodowe, przeanalizował zebrany materiał dowodowy bez naruszenia zasady swobodnej oceny i trafnie uznał, że ubezpieczony nie spełnia przesłanek uprawniających go do uzyskania renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy.

Decyzja lekarza orzecznika ZUS o przyznaniu renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy była niezgodna ze stanem faktycznym lub zasadami orzekania o niezdolności do pracy w ramach nadzoru sprawowanego przez Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Stanowiło to zatem błąd w rozumieniu art. 114 ust. 1 pkt 6 ustawy emerytalnej.

Jeśli masz podobną sprawę, telefon ZUS służy pomocą. Konsultanci fachowo i zgodnie ze aktualnym stanem prawnym odpowiadają na pytania.

W przedmiotowej sprawie organ rentowy jest uprawniony do sprostowania błędu polegającego na przyznaniu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy na podstawie orzeczenia lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, które okazało się niezgodne ze stanem faktycznym lub zasadami orzekania o niezdolności do pracy pod nadzorem Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Podstawę prawną do wydania nowej decyzji w tej sprawie stanowi art. 114 ust. 1 pkt 6 ustawy emerytalnej.

Należy jednak zauważyć, że stwierdzenie organu rentowego oznacza, że ponowne ustalenie prawa wynikającego z decyzji ostatecznej jest dopuszczalne w ciągu trzech lat od daty wydania wadliwej decyzji (art. 114 ust. 1e pkt 3 ustawy emerytalnej). W przedmiotowej sprawie ostatnia decyzja przyznająca rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy została wydana w dniu 5 stycznia 2017 r.; zatem kwestią sporną nie jest to, czy ponowne ustalenie uprawnień może być przyznane, ale raczej, to kiedy musi być przyznane.

Sąd Apelacyjny utrzymał w mocy decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o odmowie przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy. Sąd Apelacyjny uznał, że pomimo tego, iż przedmiot postępowania przed Zakładem Ubezpieczeń Społecznych nie został wyraźnie wskazany w piśmie informującym wnioskodawcę o nowym postępowaniu, to jednak z pisma tego wynika, że przedmiotem ponownej oceny jest jego niezdolność do pracy.

 

Komentowanie wyczone.